- gurultulu-nəriltili
- прил. сопровождающийся грохотом, рёвом; с грохотом, с рёвом
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
nəriltili — sif. Gurultulu, uğultulu, son dərəcə səsli küylü. Belə bir şaqqıltılı, nəriltili, gurultulu hala adət edib alışmış Fərhadoğlu dərin fikirdən ayrıldı. . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odlu-alovlu — sif. və zərf 1. Gərgin, şiddətli, dəhşətli, qızğın. . . Hər yerdə odlu alovlu vuruş gedir, nəriltili gurultulu atışma kəsmək bilmirdi. S. R.. 2. Bax odlu 3 cü mənada. Odlu alovlu danışmaq. Odlu alovlu nitq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti